Soms wéét je, en voel je aan alles, dat je iets wil doen. Een stap zetten, een knoop doorhakken of juist een deur dichtgooien. Het is een boodschap om je hart te volgen. Elke maand spreken we iemand die deze stap maakt en zijn/haar hart volgt. Vaak retespannend, maar het eindresultaat belooft wondermooi te zijn. Daar willen we natuurlijk meer van weten. Deze keer het woord aan Susan (@susan_zengerink). Jarenlang werkte zij als arbeidsbemiddelaar, maar miste het stukje échte verbinding. Susan besloot door eigen ervaringen wensouders te begeleiden in het fertiliteitstraject. Inmiddels drie kinderen later zet ze een eigen community op om taboes te doorbreken door te praten over struggles en te luisteren naar je gevoelens.
Wat doe je in het dagelijks leven?
‘Op dit moment ben ik fulltime moeder van drie kinderen en ondertussen lanceer ik een eigen community Omarm jezelf waarin vrouwen de ruimte voelen om te kunnen praten over de struggles die ze meemaken. Omarm jezelf omvat eigenlijk alles wat je hebt meegemaakt of meemaakt – hoe boos, verdrietig, bang of blij je ook bent. Al die emoties mag je omarmen en met zachtheid benaderen. Een community om taboes te doorbreken door openlijk over alles te mogen en kunnen praten.’
Wat voor taboes wil je doorbreken?
‘Over alle struggles praten die je ervaart in het leven, en dat het allemaal oké is. Waaronder de moeilijkheden die je ervaart als je kinderen probeert te krijgen. Het delen werkt namelijk ongelofelijk helend. Samen met mijn partner zaten wij in een fertiliteitstraject om ouders te worden. Ik kreeg weinig begeleiding bij zo’n belangrijk fertiliteitstraject. Door dat gemis zette ik eerst een traject op als fertiliteitscoach waarbij ik wensouders ondersteun tijdens zo’n proces. Inmiddels met kinderen lukt het mij niet meer om die begeleiding door te zetten, maar de behoefte aan dat stukje herkenning bleef, vanuit daar heb ik een veilige community opgestart.’
Hoe merkte je dat die behoefte daar was?
‘Via mijn Instagram neem ik mijn volgers al jaren mee in alles waar ik doorheen ga. Inmiddels is dat al een heuse transformatie door de jaren heen. Vrouwen zeggen dan tegen mij: ‘Wat goed van jou dat je dit openlijk durft te delen,’ en ‘Ik herken mij hier zo in’. Dat was voor mij een reden om een community op te starten, zodat vrouwen die herkenning, erkenning en verbinding met elkaar kunnen voelen.’
Wat betekent verbinding voor jou?
‘Verbinding betekent voor mij elkaars waarde accepteren en waarderen. Je hoeft het niet altijd met elkaar eens te zijn, maar dat je elkaar wel hoort, ziet en voelt.’
Deze rubriek gaat over je hart volgen, wat deed je voordat je wensouders coachte?
‘Jarenlang werkte ik in de arbeidsbemiddeling. Bij die baan bind je de klant aan een werknemer, maar op een gegeven moment miste ik het stukje menselijkheid, écht verbinden. Het ging vooral over presteren en doorgaan. Onlangs was ik moeder geworden, waardoor ik anders in het leven stond. Ik wilde bij mijn kinderen zijn. Daardoor ging ik wel even nadenken: waar ligt nou mijn hart? Waar word ik blij van? Ik gaf mezelf een jaar om het antwoord te ontdekken om op die manier rust te creëren en uit te vinden wat ik leuk vind om te doen. Ik ging veel boeken lezen en verdiepte me in persoonlijke ontwikkeling, waardoor ik ook verschillende dingen probeerde om erachter te komen wat bij mij past of juist helemaal niet. Lang mediteren vind ik niks. Wel vind ik het fijn om de dag te beginnen met mijn blote voeten. Lopend door het gras en luisterend naar de vogels.’
Hoe weet jij welke kant je op moet om je hart te volgen?
Ik voel het, maar dat had ik eerst niet, hoor. Een paar jaar geleden trok ik elke dag een kaartje om naar mijn gevoel te leren luisteren. De hulpvraag: ‘Wat wil ik?’ is voor mij leerzaam waarbij je kan reflecteren op jezelf en proberen te voelen wat jij wil. Andere vrouwen vertellen mij inmiddels over een bepaald gevoel of een geïrriteerde huid, en dan zeg ik ook: dat is er niet voor niks. Je lijf of jouw gevoel wil je wat vertellen, zodat jij naar je hart gaat luisteren. Dat is een supermooi gegeven.’
Wat houdt jou tegen in jouw zoektocht?
‘Mijn controledrang. Door die controle kreeg ik jarenlang veiligheid, maar het bracht mij niet verder. Dat dacht ik destijds wel, maar als ik nu terugkijk, stond ik daardoor stil. Het weerhield mij van mijn leven leven. Afgelopen jaren leerde ik zoveel, waaronder de controledrang de baas te zijn. Mijn kinderen hielpen mij hier ook bij. Zij zijn een goede spiegel. Maar ook ging ik op zoek naar mijzelf. Lang zocht ik de bevestiging buiten mezelf, bij een coach, m’n man, m’n ouders, vriendinnen etc. Altijd maar vragen om bevestiging en om gehoord te worden. Gelukkig leerde ik uiteindelijk de liefde aan mezelf te geven. Maar dit was geen makkelijke weg. Ik ging door angst heen naar de pijn toe. Een lange tijd had ik last van paniekaanvallen. Hoe harder ik er tegen vocht, hoe erger ze terugkwamen. Maar zodra je het meer accepteert, wordt het draaglijker, en zo werkt het, naar mijn idee, met elke struggle. Wanneer je iets eng of spannend vindt, moet je het eigenlijk juist doen, om weer verder te komen, anders blijf je in je veilige comfortzone. Door de struggles te omarmen kom je in verbinding met mensen. Je voelt je gehoord en je merkt dat je niet alleen bent.’
Als je advies aan je jongere zelf zou moeten geven op het gebied van je hart volgen en in je eigen kracht staan, wat zou dat dan zijn?
‘Toevallig heb ik laatst een brief aan mijn dochter geschreven voor als ze wat ouder is, waarin ik schreef dat de wereld aan je voeten ligt. Dat je vrij kunt zijn zoals je dat zelf wil en het leven zo kleurrijk kan maken zoals je dat zelf zou willen. Je mag je eigen koers varen. Wees verliefd op elke minuut van je eigen leven. Een lange tijd deed ik dat niet en daarom is het nu zo mooi om dat aan mijn kinderen mee te geven.’
Wil jij met jouw verhaal in de volgende Volg je hart staan, of ken je mensen die hun hart volgden? Stuur ons vooral een mailtje via info@manifestatiemagazine.nl of een berichtje via ons Instagram-kanaal @manifestatiemagazine.