Evi Hanssen, de charmante Vlaamse televisie- en radiopresentatrice wist op jonge leeftijd al dat ze beroemd ging worden. Ze playbackte voor de televisie die uit stond, waardoor ze zichzelf in de reflectie al letterlijk op televisie zag. Dat is nog eens een mooi staaltje visualiseren! Tegenwoordig manifesteert ze vooral een rustig leven, weg uit de stad en in de natuur. Ze stopte twee jaar geleden met alcohol, wat haar een vitaler leven opleverde. In haar boek Sinds ik niet meer drink deelt ze haar weg naar een leven zonder alcohol. Via het platform Nog 9 minuten, dat ze samen met Jutta Borms en Hilde de Baerdemaeker opzette, deelt ze inspiratie en 9 minuten meditaties. ‘Als je mind en body in balans zijn, wordt het leven zoveel fijner.’
We ontmoeten Evi in Hilversum, waar ze om de week verblijft in verband met het radioprogramma De Wild in de middag, dat ze samen met Ruud de Wild presenteert. Met deze Vlaamse schone is het direct ontspannen en gezellig. Aan gespreksstof geen gebrek en het voelt alsof we al jaren elke week een kopje thee komen drinken.
Wat is voor jou manifesteren?
‘Manifesteren is het aantrekken van wat jij wenst in je leven. Maar het is bovenal een levenshouding. Bewust zijn over wat je wilt en dankbaar zijn voor wat je hebt. Voor veel mensen die een ‘zwaar’ leven hebben, kan manifesteren overkomen alsof het hun eigen schuld is dat dingen misgaan. Maar het gaat niet om schuld. Manifesteren is een grote verantwoordelijkheid voor je leven bij jezelf leggen. Geluk hebben en zien en daar wat mee doen.’
Hoe kwam je ermee in aanraking?
‘Als klein meisje manifesteerde ik al van nature. Ik zei vroeger altijd al: “Ik word beroemd. Als het niet in dit leven gebeurt, dan wel in mijn volgende leven.” Ik wist ook dat ik genoeg geld zou hebben, terwijl ik uit een heel bescheiden gezin kwam. Dus het zat al in mij om op een bepaalde manier te denken. Ik had ook een speciale vorm van manifesteren. Vroeger hadden we in de woonkamer zo’n ouderwetse televisie, zo’n beeldbuis. Als je goed kijkt, dan is dat een spiegel. Ik ging voor de televisie staan playbacken. Ik playbackte dus de hele tijd in die spiegel. Maar het was geen spiegel, het was een televisie. Ja, dan ben je toch gewoon al op televisie? Precies zoals ik wilde!’
Dan moet je natuurlijk wel weten wat je wilt?
‘Ja klopt. Ik heb altijd geweten dat ik iets wilde met dansen, zingen, muziek en schrijven. Op een podium staan. Toen ik klein was keek ik naar Kinderen voor Kinderen, wat wij in België niet hadden. Ik vroeg aan mijn moeder of ik daar aan mee mocht doen. Toen zei ze, en dat weet ik nog heel goed: “Nee, dat is te ver weg.” Het enige wat ik dacht was: nou, dat is jammer. Maar dan ga ik later wel in Nederland werken! Op die manier denken, dat is een bepaalde mindset. Het grappige is dat toen ik op 22-jarige leeftijd bij TMF Vlaanderen begon, wij drie keer per week over de A27 reden naar Hilversum, want het werd opgenomen in Nederland. En twintig jaar later zit ik hier nog, haha! Dat ik in Nederland zou werken, heb ik dus als klein meisje al gemanifesteerd.’
Hoe kwam je bij TMF terecht?
‘Ik heb gewoon op de ouderwetse manier gesolliciteerd. In die tijd studeerde ik muziek en zong ik vooral blues en pop. Ik wilde namelijk van jongs af aan al zangeres worden. Ook wilde ik graag naar de toneelschool, maar omdat ik niet op een correcte manier sprak, viel die optie af. Mijn Engels was goed, dus zingen kon wel. Toen ik bij TMF begon te werken, moest ik alsnog leren zonder dialect te spreken. Ik geloof dan ook echt dat bepaalde dingen zo bedoeld zijn. Wat op je pad ligt, dat gebeurt, linksom of rechtsom. Als kind zaten bepaalde dingen al in mij: zingen en optreden. Ik wist gewoon dat dat het was voor mij. Van hetgeen ik wilde in mijn leven, is veel uitgekomen. Het is een illusie dat de dromen die uitkomen automatisch voldoening of geluk schenken. Geluk is niet dat je alles bereikt waar je van droomde. Er is namelijk geen top in het leven. Kijk maar naar de meest succesvolle artiesten of zakenmensen. Zij hebben hun doel bereikt, het toppunt waar ze ooit van droomden. En toch vinden zij vaak geen tevredenheid in hun leven en in zichzelf. Wanneer is het dan genoeg? Nooit. Dat vind ik een mooie les die ook opgaat voor manifesteren. Je doel is nooit het einde. Het is de reis ernaartoe die je gelukkig zou moeten maken.’
Gaat het dan vooral om het verzamelen van allerlei mooie ervaringen ‘onderweg’, tijdens je reis in het leven?
‘Ja, absoluut. Ik heb acht jaar Expeditie Robinson gepresenteerd. Elke keer was ik heel dankbaar dat ik daar mocht zijn. Ik vond het fantastisch, met m’n bootje over de oceaan naar al die eilanden varen. Dat waren wel echt geluksmomenten waarop ik het gevoel had: ik leef! Maar er kwam een moment waarop ik twijfelde en dacht: ik vind het niet meer zo leuk. Misschien is het wel genoeg geweest. Het was een soort voorgevoel. Iets later kreeg ik het telefoontje dat Nicolette Kluijver mij ging vervangen. Het eerste wat ik dacht toen ik dat nieuws hoorde was: wat jammer, ik had toch nog wel heel graag op een bootje op de oceaan gevaren. Wat denk je? Jaren later zit ik alsnog op een bootje, midden op de oceaan met 3 op Reis. Het is echt ongelofelijk hoe mooi het leven soms kan uitpakken.’
Wat is volgens jou de sleutel om je doelen te bereiken, kun je dat met ons delen?
‘Allereerst moet je heel duidelijk weten wat je wilt. Uitspreken wat je wilt, waar jij echt vrolijk van wordt, en daar dankbaar voor zijn. Ik geloof dat dankbaarheid echt helpt om te bereiken wat je wilt. Ik ben namelijk altijd intens dankbaar geweest voor wat ik had en meemaakte. Toen ik stopte bij Expeditie Robinson heb ik nog vijf jaar 3 op Reis gepresenteerd waardoor ik nog veel meer van de wereld heb gezien. Voordat ik te horen kreeg dat ook 3 op Reis zou stoppen voor mij, had ik alweer uitgesproken dat ik twijfelde. Daar moest ik aan herinnerd worden toen ik te horen kreeg dat het ophield, omdat ik het in eerste instantie vooral heel jammer vond. Je moet dus voorzichtig zijn met wat je zegt en vraagt. Ik roep eigenlijk ook al heel erg lang dat ik kan toveren.’ Evi moet hard lachen en vervolgt. ‘Natuurlijk niet echt toveren, maar veel van wat ik zeg komt uit. Ik denk dat het ook met weten en vertrouwen te maken heeft. Dat ik weet, vertrouw, dat het wel goed komt. Zo was ooit mijn fiets gestolen. Maar ik was ervan overtuigd: ik vind je nog terug. Vier weken later zag ik mijn fiets staan met de dader ernaast bij een bushalte. Dus ik zeg: “Dat is mijn fiets.” Hij probeerde nog te beweren dat het niet waar was. Maar mijn naam stond er zelfs ingegraveerd. Ik liep naar huis, met mijn fiets aan m’n hand, én een grote ietwat triomfantelijke lach op mijn gezicht!’
Weten en vertrouwen dus; de sleutel om te manifesteren?
‘Ja. Vertrouwen dat het altijd goed komt. Ik zeg ook vaak: “Het universum heeft het weer fantastisch geregeld.” En wat er ook gebeurt, het is altijd voor iets goeds. Soms is het even zoeken. Maar alles gebeurt altijd met een reden, daar geloof ik heilig in. Sommige mensen zeggen: “Jij hebt makkelijk praten.” Maar dat is niet het geval. (…)
Het tweede deel van het interview met Evi lees je in editie #4 Body & Mind