Vandaag stelde ik mijn klas een vraag die iedere juf of meester wel een keer stelt. Deze vraag is ook niet onbekend bij tantes en ooms die tijdens kringverjaardagen augurken gerold in natte plakken salami naar binnen werken. Terwijl zij nog een toastje met brie nemen of een blokje kaas van het bord halen, gaan ze er eens uitgebreid voor zitten. ‘Zo, wat wil jij later worden?’
Al vijftien jaar werk ik op een basisschool als meester. Zoals iedereen – correctie: bijna iedereen – die voor de klas staat, volgde ik hiervoor een opleiding. De eerste dag op de Pedagogische Academie herinner ik mij nog goed. Op de bovenste verdieping van een enorm gebouw in Rotterdam stapte ik de lift uit. Ik keek om me heen en haastte mij snel naar een plekje achter in de klas. ‘Wat zijn dat voor rare jongens,’ zei ik tegen een gozer naast me. Hij keek me aan en zei doodleuk: ‘Dat zijn meisjes.’ Samen met deze gozer zat ik als enige man in de klas. In het begin was dit een walhalla. De adolescent in mij sprong daardoor elke dag vrolijk uit mijn bed om een nieuw overhemd, ongestreken weliswaar, uit de kast te graaien.
Toen ik eenmaal ging werken op een basisschool bleek dat de verhouding van mannen en vrouwen in mijn klas in Rotterdam geen uitzondering was. Mannen zijn schaars in het onderwijs. Vaak is er een gymleraar, de directeur en de conciërge, maar meer mannen zijn er vaak niet. Vrouwen zijn handig voor de klas, maar een betere combinatie van juffen en meesters zou toch fijner zijn. Wat heb ik een medelijden met mannen die, net als ik, al jaren als enige meester tussen al dat vrouwelijke onderwijsgeweld moeten vertoeven. Soms kijk ik zelfs even sip als ik aan die mannen denk. Er loopt dan een denkbeeldige traan uit mijn ooghoek richting mijn wang. Ik voel hun innerlijke pijn als ze ’s morgens op hun fiets stappen en weten dat ze een goede tien minuten later gezellig over Knoeidoeidoekjes zitten te keuvelen. Ik zie mannen voor me die inchecken in de metro en weten dat ze in de teamkamer straks te horen krijgen hoe het weekend van juf Monique was. Juf Monique, die geheel in de geest van Dick Laan het Pinkeltjespad is gaan fietsen en daarna, heel stout, een stiekem kabouterbiertje genomen heeft. De mannen die niet ontkomen aan deze verhalen, ‘vervrouwen’ op den duur. Je eet sla met geitenkaas en crackers belegd met de light versie van een één of ander wit smeersel. Je plast zittend en op een dramatisch ogenblik in je leven begin je op de verjaardag van je vrienden over sudocrème. Als een kameleon verander je langzaam maar zeker van kleur.
Mede daarom wordt het tijd om meer mannelijke collega’s aan het team toe te voegen. Maar ja, een meester vind je niet zomaar. Die zijn misschien wel net zo zeldzaam als pinguïns in de Sahara. Manifesteren Jona, dacht ik. Dat lukt je vaker. Manifesteer een meester als collega. Ik ben er nu al een tijdje mee bezig. Zonder succes moet ik eerlijk bekennen. Ik ging al nadenken over een alternatief, over verzachtende omstandigheden of het accepteren van deze teleurstelling. Het kan ook een keer niet lukken, dacht ik terwijl ik op een grijze dinsdagochtend naar de koffiekamer liep. ‘Goedemorgen collega’s’, zei de directrice terwijl ik de slaapkorrels uit mijn ogen wreef. ‘Ik heb goed nieuws. Ik wil jullie voorstellen aan een nieuwe collega. Volgend schooljaar komt hij bij ons werken.’ Ik keek op van mijn kopje koffie. Hoorde ik dat goed? Hij? Ik had het vast niet goed verstaan… ‘Ik ben heel blij dat we er met Jim een nieuwe man bij gaan krijgen’, gaat de directrice verder.
Met een brede glimlach loop ik even later naar mijn klas. Vervolgens stel ik hen de welbekende vraag: ‘Wat willen jullie later worden?’ Een jongetje steekt enthousiast zijn hand op en zegt: ‘Meester’.
Jona Baan (38) is meester en schrijver op een basisschool. Naast zijn werk voor de klas schreef hij succesvolle boeken Fleudemeu en VakantieBaan over zijn werk voor de klas. Hoe hij bij Manifestatie Magazine terecht kwam? Manifesteren. Volgens Jona is dit één van de nieuwe aspecten die kinderen volgens hem mee moeten krijgen. Zo leren ze hun toekomst zelf in te kleuren. Meer weten of zijn boek kopen? Neem even een kijkje op zijn website www.jonabaan.nl. Meer weten of manifesteren? Lees alle andere artikelen over manifesteren.