Giel Beelen, de man van de radio, maar nog zóveel meer. We duiken diep in de ontwikkelingen van deze veelzijdige persoonlijkheid. Van dj’en op zijn zolderkamertje tot de gedurfde wereldreis die resulteerde in het vaderschap en de creatie van een gloednieuw radiostation. Giel deelt openhartig inzichten over zijn jongere jaren, de kracht van creëren en de impact van het vaderschap. ‘Kinderen zijn by far de grootste spirituele les. Ze zijn een spiegel in alle opzichten.’
In de eerste editie van Manifestatie Magazine kletsten we met Giel over het begin van zijn persoonlijke reis. Hij vertelde hoe hij zijn droom als radiomaker al op zijn zolderkamertje manifesteerde door te fantaseren over plaatjes draaien met zijn idool Jeroen van Inkel en door vol overtuiging en overgave te werken aan zijn droom. Afgelopen jaar stopte Giel voor het eerst in 25 jaar met radiomaken en nam een breekjaar om samen met zijn vrouw Floor Joustra op wereldreis te gaan, waar ze vervolgens erachter kwamen dat ze in verwachting waren van dochtertje Josephine. Eenmaal terug in Nederland was het nog niet gedaan met Giel en de radio, want hij werd creatief directeur voor een nieuw radiostation. Die mijlpalen heeft hij maar mooi gecreëerd. ‘Toen ik op de zolderkamer bedacht dat ik bij de radio wil de werken, werkte ik in feite dus ook al bij de radio, want ik was deze droom al aan het creëren.’ Tijd om Giel weer op te zoeken. Maar niet alleen Giel, we mochten ook Floor en Josephine ontmoeten.
Voor deze shoot kozen we niet voor een gestylede studio, maar deden we het geheel in Giels stijl. We spreken af bij Yoga Innerwork en het Kweekcafé: Haarlems voormalige stadskweektuin, waar alles op het menu duurzaam en zelf wordt verbouwd. In de oude kas hangt een ontspannen sfeer. Giel voelt zich zo vrij om een grote muziekbox te verplaatsen, zodat deze net binnen het beeld valt. ‘Jullie vinden dit toch wel goed, hè?’ Gezinnen, opa’s en oma’s en bevriende mama’s met hun kids keuvelen gezellig op de achtergrond. Terwijl wij een hapje eten, haalt Giel in de tussentijd Floor en Josephine op. De rest van de middag zijn er alleen nog ‘oohs’ en ‘aahs’ te horen.
Hoe kijk jij terug op je jeugd, wetende dat je nu je droom aan het leven bent?
‘Dit interview komt op best een toevallig moment, want ik merk dat ik veel terugga naar toen. Nu natuurlijk een stuk bewuster door alle kennis die ik de afgelopen jaren heb opgedaan. Vroeger wist ik één ding heel zeker: ik wilde iets bij de radio doen. Een droom die op de mooist mogelijke manier uitkwam. Toen ik op de zolderkamer bedacht dat ik bij de radio wilde werken, werkte ik in feite dus ook al bij de radio, want ik was deze droom al aan het creëren. Toen ik tien of negen was, had ik een eigen radiostation. Radio Dekker noemde ik het, want ik woonde aan de Dekkerstraat. In de vakanties mocht ik van mijn ouders langer radio spelen, waarna ik Dekkers Dertig bedacht, waarbij ik dertig uur lang non-stop radio uitzond. Ik wil de mijn eigen record verbreken. Mijn ouders vonden het niet helemaal cool, hoor. Tussen zes en zeven zond ik een mix uit, want ze wilden wel dat ik bij het eten was. In de avond moest het superstil zijn. Ik bedacht een hele programmering en deed het allemaal zelf.
Eigenlijk was ik dus al een radiostation. Toen ik uiteindelijk mijn allereerste uitzending had voor publiek was ik zó zenuwachtig. Ik weet nog dat ik deelde: hee, ik ben Giel, kom uit Haarlem en ben superzenuwachtig. Waar ben jij weleens zenuwachtig voor geweest? Zoiets flauws was het, maar het kwam vanuit mijn hart, waarna mensen massaal gingen bellen. Ik zag eerst één lijntje, daarna twee en toen drie knipperen. Fantastisch. Ik draaide hele uitzendingen zonder muziek. Alleen maar lullen. Er was echt verbinding, in plaats van alleen maar zenden. Dat is de kracht van radio en het verschilt daarin ten opzichte van andere media als YouTube, podcasts of Instagram, want het heeft een wisselwerking.’
Op een gegeven moment besloot je voor het eerst in 25 jaar te stoppen met radiomaken en op reis te gaan. Hoe kwam je tot deze beslissing?
‘Eigenlijk moet ik mijn vorige baas daar deels voor bedanken. Zonder dat hij het wist, gaf hij mij een beeld van hoe lang ik nog radio ging maken. Hij probeerde mij toen over te halen voor een ochtendshow. Supertof natuurlijk, maar ik besefte dat ik eerst op reis wilde. Ik vertelde hem dat ik iemand had ontmoet waar ik – voor het eerst in mijn leven – kinderen mee wilde. Hij inspireerde mij om dat breekjaar te nemen. Natuurlijk had ik ergens de angst dat de banen niet voor het oprapen lagen als ik weer terugkwam, maar hij gaf mij het vertrouwen dat ik altijd wel aan de bak zou komen. Ook ging deze keuze gepaard met de vraag: wie ben ik zonder de radio? Het was mijn dagelijkse uitlaatklep. Uiteindelijk durfde ik de reis te maken. En dat bleek de beste beslissing ooit. Al helemaal aangezien we tijdens deze reis erachter kwamen dat Floor zwanger was, waarna we nog twee maanden in onze camper toerden, samen in onze bubbel.’
Er wordt altijd gezegd: je trekt aan wat je uitzendt. Jarenlang was je de vrijgezel, de man van de kortere relaties, maar nu ben je getrouwd en papa. Hoe hebben jullie elkaar aangetrokken?
‘Loslaten, ruimte geven en ervoor open staan. Eén van de meest heftige dingen die ik ervaarde in mijn leven is vipassana-meditatie, waarbij je tien dagen lang stil bent. Daar zette ik mijn leven op een rijtje, keek ik achterom en dacht ik over veel dingen na. Ook over mijn relatie met mijn toenmalige partner. Wat ik eigenlijk al wist, kwam toen echt binnen: wij passen niet bij elkaar. Ik kreeg het inzicht dat ik meer open moest staan om échte verbindingen aan te gaan. Het oncomfortabele opzoeken. Daten. Kort daarna zat ik op het terras lekker om me heen te
kijken – niet zozeer om chickies te checken, maar vanuit interesse in wat er allemaal om me heen gebeurde – en toen fladderde daar een hele bijzondere vrouw voorbij. Ik móést haar aanspreken. Ik ging deze periode in met de intentie dat ik dit wel tientallen keren ging doen. Dat
ik mezelf ging trainen in ongemakkelijke momenten en dat ik zou weten hoe het is om te daten. Maar die vrouw bleek meteen voor mij te zijn. Dat was namelijk Floor. Op onze eerste date gingen we wat drinken. Ik leefde toen als een monnik en dronk dus ook geen alcohol. Ik zat de hele avond aan de Spa Rood, totdat ze opeens twee wijntjes bestelde en er eentje voor m’n neus zette. Ik vond het heel bijdehand en grappig. En ik heb dat glas absoluut leeggedronken. Na wat drankjes zijn we naar mijn huis gegaan, waarna we een paar dagen niet van elkaars zijde zijn geweken. Die eerste date dus duurde een paar dagen. Een week later zei ik tegen een vriend: ik heb de moeder van mijn kinderen ontmoet. Als een soort stoere mannenpraat, maar ik had dat nog nooit gezegd. En dat bleek ook nog zo te zijn. Op papier is het allemaal fucking snel gegaan. Dat weten wij, maar zo voelt het helemaal niet. Omdat het klopt.’
Het hele artikel van Giel Beelen over creëren in Manifestatie Magazine lezen? Bestel hier de Create-editie, inclusief interviews met vrouwenexpert Chantal van Doesburgh, businesscoach Simone Levie en Arjan Vergeer en David de Kock van 365 Dagen Succesvol.
